Przypadki zatrzymanych zębów
Dość często spotykam takie przypadki w swojej codziennej praktyce.
Zdarza się, że na etapie rozwoju uzębienia dochodzi do zatrzymania zęba w kości. Może być to spowodowane nieprawidłowym ułożeniem zawiązka zęba w kości lub zbyt szybkim utraceniu zęba mlecznego. Najczęstszym powodem jest zbyt ciasne lub nieprawidłowe ułożenie zębów w łuku zębowym. Wówczas brakuje miejsca na właściwe wyrżnięcie się zęba stałego. Późna utrata uzębienia mlecznego (zwłaszcza kła) również sprzyja zatrzymaniu wyrzynania zęba. W takim przypadku, "mleczaki" stanowią barierę do prawidłowego wyrżnięcia się zębów stałych.
Ząb zatrzymany może być także uwarunkowany genetycznie. Niekiedy bywa że pacjenci nie zdają sobie sprawy, że takie zęby mają i dowiadują się o tym podczas konsultacji ortodontycznej. Postępowanie w trakcie leczenia powinno zawsze obejmować wprowadzenie zatrzymanego zęba do łuku, gdyż tylko wtedy mamy możliwość zapewnienia pełnego efektu estetycznego uśmiechu pacjenta co dotyczy głównie zatrzymanych zębów w odcinku przednim. Terapia polega na stworzeniu miejsca w łuku na zatrzymany ząb przy pomocy aparatu ortodontycznego stałego, następnie na chirurgicznym odsłonięciu zatrzymanego zęba i w końcowym etapie na wprowadzeniu danego zęba do łuku na wyciągu oraz prawidłowe ustawienie go w łuku. Jest to proces długotrwały, gdyż pełny efekt osiągany jest nawet po 2 latach.
Zatrzymany ząb to taki , który wykształcił się prawidłowo (z punktu widzenia anatomii), ale utknął w kości szczęki górnej lub dolnej.
Mamy rózne rodzaje zatrzymanych zębów:
• Kiedy niewielki fragment korony takiego zęba wystaje ponad powierzchnię dziąsła lub jej część jest pokryta błoną śluzową dziąsła, jest to ząb częściowo zatrzymany.
• Gdy ząb całkowicie otoczony jest przez kość, jest to ząb całkowicie zatrzymany.
Zatrzymany ząb najlepiej diagnozuje się metodą całkowicie bezbolesną dla pacjenta.
Najczęściej jest to właściwie wykonane zdjęcie RTG ukazujące szczęki górną i dolną, czyli zdjęcie pantomograficzne. Uwidacznia ono całe uzębienie - nie tylko zęby już wyrżnięte, ale także te zatrzymane w dziąśle czy kości.
Problem zatrzymanego zęba można ocenić również za pomocą tomografii CBCT, czyli tomografii wiązki stożkowej. Jest to metoda, która w krótkim czasie pozwala na uzyskanie dokładnego zdjęcia
3D, ukazującego nie tylko struktury kostne, ale także tkanki miękkie. Uzyskany trójwymiarowy obraz jest dokładny i daje szerokie możliwości diagnostyczne.
Odpowiednio wczesne zdiagnozowanie problemu prawidłowego wyrzynania się zębów pozwala na wdrożenie odpowiedniej terapii ortodontycznej. Z uwagi na to,ile trwa wprowadzanie do łuku zatrzymanego zęba,warto zastosować leczenie jak najwcześniej, co pozwala uniknąć powikłań. Gwarantuje też osiągnięcie pełnego, zadowalającego sukcesu terapeutycznego.